weer een verf dag

Vanmorgen stond ik op met wat hoofdpijn, te kort aan vocht en slaap.
Maar na een halve liter water hebben gedronken was het over.
Net aan het ontbijt werd geroepen Marijke come come help us.
Nu lag daar een Engelsman op de grond
Gevraagd of hij die avond veel had gedronken en dat had hij
Dus dat was snel opgelost hem goed laten water laten drinken en ja hoor hij kon weer op de stoel zitten
Ondertussen belde Fabakary Marijke ik sta al voor de deur, dus alles moest weer snel.
Maar ik moet zo vaal op hun wachten dus ik dacht nu mogen jullie wachten
Ook Meintje wilde mee.
Nu gingen we de buitenkant verfen
Dat hebben we geweten, wat een hitte .
Maar op een gegeven moment was de verf op,wij blij.
Volgende week verder, deze week lukt mij niet meer.
Meintje had weer verschrikkelijke last van haar arm, erg vervelend voor haar.
Meintje is ook zo'n schat. Kanker is ook zo'n aanslag op je lichaam.
Maar ik diep respect voor haar.
Ze doet wat ze kan om ons te helpen.
Alle kinderen van Fatou gingen voor ons zingen, en toen gingen ze allemaal in rust.
We hebben met elkaar weer een overleg gehad hoe we verder gaan.
We waren met elkaar eens met ons plan.
En mijn lieve vriend Fabakary, ondertussen onmisbaar voor mij gaat mij hier weer bij helpen.
Nu ondertussen bijna vijf uur probeer ik even wat te slapen.
Ik vond het een blije dankbare dag.
Veel liefde ontvangen van al die lieve kinderen en Fatou.

Liefs Marijke